اندود

بعضی از آدم ها مثل آیینه اند. با آنها میخندی، میخندند، غمگینی، غمگین اند. جیوه ای دور تا دورشان را پوشانده و فقط هیچ از درونشان پیداست. باید روزی سنگی به یکی از آن ها بزنم و ببینم، آیینه وار میشکنند یا خیر. شاید چیزی از درونشان پیدا شد.