نقدانه

حالا اگر خیلی اصرار داری , پیشرفت میخواهی و از آن عجیبتر انتقاد دیگران برایت مهم هست, ابتدا به بدترین شکل ممکن کارَت را انجام بده, تا لااقل از روی دلسوزی هم که شده, حرفی کف دستت بگذارند, بلکه به قول خودت, جلو رفتی نصیب کنی. و الا مردم به "خوب است" "عالی عالی" گفتن, بسنده میکنند. شاید برای نگه داشتنت, همان جا که هستی.

حرف

باید کمی ملاحظه, و فرآیند رونمایی را کندتر کنم. بعضا دیده ام همین بی تفاوتی و رها شدن ناگهانی پرده, کار دست غریبه ای داده است

چراغ

وقتی مغزت تاب ور میدارد , دیگر این ور, آن ورش قابل تشخیص نیست.
پس اینقدر به آن, ور نرو!
مثل دیوانه ها بگذارش در آب , تا خوب نرم شود!

دلقکانه

صورت هم گاه خسته میشود. نرمش میخواهد. پس دلیلی برای تعجب نیست, وقتی شکلکی نا به هنگام به صورتم میبینی.

مبهم

ابهام برای پرسیدن است,
نوشته باید ابهام داشته باشد,
اصلا نوشته ی بی ابهام به چه درد میخورد , مگر اینکه بگوییم روی سنگ قبرمان بنویسندش!
اصلا تمام لذت نوشتن به ابهامش هست. بعد هم کسی سوالی بپرسد و بگویی باید بیشتر بخواند و هر برداشت که دلش خواست بکند!

تسمیم

به نظرم بهترین تفریح دنیا انتخاب اسم است. هر چند بیربط باشد, یا یک بار هم خوانده نشود, باز لذت بخش است و یک نمونه ی کامل حق انتخاب.

تفاهم

نمیدانم چرا آدم های عاقل, وقتی به کسی میگویند زبان نفهم, تازه صدایشان را بالا میبرند وبا هجوم بیشتر همان زبان را ادا میکنند! شاید بهتر باشد ابتدا با ملایمت به شکلی زبانش را بفهماند, و بعد حرفش را بزند. یا اصلا با چیز دیگری بگوید. زبان نمیفهمد , شاید دست و پا بفهمد!!!

بی باک

هر وقت در مترو چیزی درون گوشت بگذاری یا جلو چشمانت بگیری , مهمترین حسنش این است که، هر گاه دلت خواست میتوانی، به هر چیز که دلت خواست بخندی و اصلا باکت هم نباشد, دیگران فکر بدی درباره ات بکنند!

کشمکش

گاهی هم مطلبی را با کلی ذوق و شوق مینویسیم , بعد وقتی یک بار میخوانیم , به رویش خط میکشیم!!!

عظمت

یکی از لحظه هایی که خیلی احساس بزرگ شدن کردم, وقتی بود که با خانواده قدم میزدیم و دیدم, بی هیچ تقلایی هم پای پدر راه میروم!